«تفکر» یکی از مقدس‌ترین استعداهای بشری است که خداوند آن را در وجود انسان نهفته است و از لوازم پرورش چنین استعدادی وجود «آزادی» است. تفکر قوه‌ای است که ناشی از برخورداری انسان از «عقل» می‌باشد و اساساً وجه ممیزه‌ی انسان از سایر موجودات ناشی از همین ویژگی است. انسان با همین استعداد است که از جهل خروج یافته و ره به عرصه‌ی علم و آگاهی می‌برد. بر همین اساس هر مکتبی که به ایدئولوژی خودش ایمان و اعتماد داشته باشد ناچار می‌بایست طرفدار «آزادی اندیشه و تفکر» باشد. طبیعتاً در مقابل، هر مکتبی که ایمان و اعتمادی به خود ندارد، از گسترش آزادی جلوگیری خواهد کرد. از همین رو اسلام جایگاه ویژه‌ای برای تفکر قائل شده و آن را از واجبات و یکی از عبادات قرار داده است. در همین راستا روایات زیادی در باب اهمیت تفکر از منظر اسلام وجود دارد.